Week 8 – Licht aan het eind van de tank

Moe moe moe  en nog eens moe.
Schrijven, zelfs daar kom ik niet aan toe. 

Mijn hoofd is moe, mijn lichaam is moe.
Onderweg naar beterschap…Maar waar gaat dit naar toe?

Mijn hoofd is blanco en het voelt alsof mijn hersenen het niet doen.

Gewoon terug naar normaal, uit mijn eigen quarantaine, niet opgesloten zitten in dit gevoel. 

Niets meer te zeggen, zoveel te wensen
Overprikkeld van het flikkerende licht en al die drukke mensen

Ik ben stil
dank in mijn hart
Degene die me staande houdt
elke dag

Week 8 van de 8 gaat in. Hoe lang het in het begin leek hoe dichtbij het einde nu voelt of toch niet?

Dit zou zo maar mijn laatste week kunnen zijn. 

De afgelopen keren heb ik met de arts gesproken over het verlengen van mijn traject met 10 extra dagen.
Ze reageerden er nog al vlak op. Het schijnt niet bewezen te zijn of het helpt of niet. Maar zeker weten, dat doen ze ook niet.
Woensdag zal daar het verlossende antwoord zijn of het wel of niet door gaat. 

Die onzekerheid of ik wel of niet verder mag, speelt zich als een echte soap in mijn hoofd af.
Allemaal denkbeeldige scenario’s die m’n slapeloze nachten vullen. 

Klokslag 2:00 uur.
De nacht is jong. Ik voel me oud.
Wakker zijn rond dit tijdstip is voor criminelen en moeders met baby’s die hongerig smachten naar wat melk.
En ik? Ik wil gewoon slapen! 

Ik staar naar het plafond. Bid tot mijn God. 

Klokslag 3:00 uur
Alle “wat als ik beter ben” scenario’s spinnen door mijn hoofd.
…Dan verf ik de woonkamer,
…Dan verplaats ik deze foto van de ene kamer naar de ander
…Dan gaan we verre reizen maken,
…Dan kan ik weer naar de vergadering…

Ik staar naar het plafond. Bid tot mijn God. 

Klokslag 4:00 uur
Alle “Wat als ik niet beter ben” scenario’s spinnen door mijn hoofd.

Hoelang gaat dit nog duren?
Wat als dit niet helpt?
Hoe houdt Rudy dit vol?

Ik staar naar het plafond. Bid tot mijn God. 

S’ Morgens krijg ik de liefste kusjes van mijn kinderen.
“Mama, we gaan naar school. Papa heeft brood voor ons gemaakt en ik heb zelf m’n haar gekamd! Succes in de tank vandaag”  zegt Nilah lief. 

De hele dag blijf ik spanning houden in mijn lichaam en heb de laatste dagen veel hoofdpijn.
Ik maak me klaar voor m’n rit naar Amersfoort.

Vorige week ben ik begonnen met een boekje mee de tank in te nemen, met de intentie om het boek ook echt te gaan lezen. De letters dansten op de bladzijden en alles was wazig. En dan had ik alleen nog maar de achterkant van het boek geprobeerd te lezen.

Deze week vond ik toch de rust in mijn hoofd om wat te lezen. Ik merkte dat ik iets helderder was waardoor het lukte. In de 5 minuten pauze lukte het om 1,5 bladzijde te lezen.

Ik lees een boek(je) over een vrouw die ook long covid heeft en een soort van gedichtenbundel heeft geschreven voor lotgenoten. Hele simpele korte stukjes tekst maar denk dat ik de 1ste pagina wel 4 keer opnieuw heb gelezen omdat ik gewoon niet begreep wat ik nu precies las.

Maar ik was blij dat ik eindelijk in week 8 kan zeggen dat ik daar “iets” van vooruitgang in zie.

Ik kan nog geen hele boeken achter elkaar verslinden maar 1 of 2 pagina’s per dag lukt en dat is voor mij al heel iets.

Update Dinsdag 30 Januari

Voordat ik vandaag aan mijn behandeling begon werd ik nog even snel door de arts geroepen. Ze wilde mij niet te lang in spanning houden en gaf aan dat de artsen toestemming hebben gegeven om 2 weken extra door te gaan in de tank.

Een ontlading van tranen volgde en wat een enorme opluchting dat ik door mag. Mijn mede tank genoten snapten niet waarom ik ineens moest huilen.
Ze waren heel lief en vroegen of ik slecht nieuws had gehad en of ik  weer een paniekaanval had voor de tank.

Tussen mijn tranen door kon ik zeggen dat ik toestemming had gekregen dus het waren tranen van geluk.

Ik kan nu dus volmondig zeggen dat vrijdag 16 februari mijn laatste dag in de tank zal zijn.
Ik kijk nu al uit naar die dag. Ik hoop dat de extra 2 weken gaan zorgen voor een extra boost en dat ik dan iets van een verbetering mag voelen.
En dat mijn lichaam nu voldoende mee krijgt om het herstel door te zetten.

Voor nu week 8 afmaken en dan op naar de volgende 2 weken.