feb 19, 2024
jan 30, 2024
Moe moe moe en nog eens moe.
Schrijven, zelfs daar kom ik niet aan toe.
Mijn hoofd is moe, mijn lichaam is moe.
Onderweg naar beterschap…Maar waar gaat dit naar toe?
Mijn hoofd is blanco en het voelt alsof mijn hersenen het niet doen.
Gewoon terug naar normaal, uit mijn eigen quarantaine, niet opgesloten zitten in dit gevoel.
Niets meer te zeggen, zoveel te wensen
Overprikkeld van het flikkerende licht en al die drukke mensen
Ik ben stil
dank in mijn hart
Degene die me staande houdt
elke dag
jan 14, 2024
6 weken onderweg in mijn reis naar beterschap. Maar echt kilometers maken doe ik niet.
Mijn mini reisgenoten thuis zijn de afgelopen week ziek geweest. Buikgriep. Om misselijk van te worden.
Eerst Nilah toen Mason. En nu…ik.
Normaal is dit al zwaar maar ik ben al extreem vermoeid en de korte uurtjes die ik zou kunnen slapen worden dan ook nog verstoord. Na een week kan je me echt opvegen.
jan 1, 2024
Week 5 begint na 5 lange dagen rust. Ik merk dat het op en neer reizen naar Amersfoort en de spanning van de tank best veel extra energie vraagt van mijn lichaam. Dus even bijkomen van alle hectiek van de afgelopen weken, komt me goed uit. De tank is half gevuld zo aan het eind van het jaar. Sommige patiënten zijn klaar met hun behandelingen, anderen beginnen in het nieuwe jaar weer. Ik zit met 4 anderen in de tank waarvan de meeste ook LongCovid hebben. Wat is dat fijn. Even geen geschreeuw en gelach door de tank, even rust in mijn hoofd.
dec 24, 2023
“Het water overspoelde mij en kwam tot aan mijn lippen. De waterdiepte sloot mij in.”
Als ik deze week de woorden van mijn vriend Jona lees, raakt het me diep. Het gevoel te moeten accepteren dat dit het voor nu even is en niet te weten wanneer ik er weer bovenop zal komen, is wat me aangrijpt. Ik overdenk waarvoor ik het doe en wie er met me is. Ik wordt rustig, ik doe mijn ogen open. Week 4.
dec 17, 2023
Week 3 is voorbij gevlogen. De angsten voor het mondkapje, de mensen en wat er komen gaat hebben plaatst gemaakt voor twijfels. Helaas blijft de angst voor de kleine ruimte er nog wel, maar ook daar hoef ik steeds iets minder traantjes om te laten. Ik voel aan m’n lichaam dat er wel iets verandert, al weet ik niet wat. More …
dec 10, 2023
De geur van bloemen, heerlijke citrusvruchten en een adembenemend mooi uitzicht op een dalende zon. De lucht kleurt rood-oranje en de vogels vliegen over mijn hoofd naar hun slaapplek voor vanavond. In de verte hoor ik de Gekko’s elkaar roepen in de bomen. De warmte lacht me toe, More …
nov 30, 2023
